Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Lubaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 października 2014 roku

Sąd Rejonowy w Lubaniu Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Teresa Mertuszka

Protokolant : Agnieszka Chmielewska - Jakimionek

po rozpoznaniu w dniu 08.10.2014 roku w Lubaniu

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. S.K.A. w W.

przeciwko E. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego E. M. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o.o. S.K.A. w W. kwotę 5.177,70 zł ( pięć tysięcy sto siedemdziesiąt siedem złotych 70/100 ) z odsetkami ustawowymi od kwoty 4.932,56 zł od dnia 24.06.2013r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 172,12 zł od dnia 24.06.2013r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego E. M. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o.o. S.K.A. w W. kwotę 1.281 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I Cupr 341/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa – (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od pozwanego E. M. kwoty 5.104,68 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, z tytułu przypadającej jej wierzytelności, wynikającej z umowy cesji z Bankiem (...) S.A.

W dniu 31 października 2013 r. w sprawie Nc-e (...) wydano nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględniono powództwo w całości.

W dniu 03 kwietnia 2014 r. pełnomocnik pozwanego radca prawny H. K. (1) wywiodła skutecznie sprzeciw od wyżej wymienionego nakazu zapłaty, w którym zgłosiła zarzut nieistnienie roszczenia oraz – z ostrożności procesowej zarzut przedawnienia wierzytelności.

Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2004 r. wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu stwierdzono utratę mocy nakazu zapłaty w całości i przekazano sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Lubaniu.

W piśmie procesowym, uzupełniającym braki pozwu, z dnia 02 lipca 2014 r. pełnomocnik strony powodowej radca prawny M. W. ponownie wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty dochodzonej uprzednio w elektronicznym postępowaniu upominawczym wraz z odsetkami z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu wierzytelności wynikającej z umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 28 marca 2013 r., zawartej przez stronę powodową z Bankiem (...) S.A z siedzibą w W.. Uzasadniając powództwo strona powodowa podniosła, że pozwanego ze zbywcą wierzytelności łączyła umowa nr (...) o kredyt gotówkowy w złotych z dnia 19 stycznia 2000r.

W sprzeciwie z dnia 28 lipca 2014 r., sporządzonym na urzędowym formularzu, pełnomocnik pozwanego radca prawna H. K. (1), wniosła o oddalenie powództwa w całości i ponownie zarzuciła przedawnienie i nieistnienie roszczenia.

W odpowiedzi na sprzeciw z dnia 06 października 2014 r. pełnomocnik strony powodowej podniosła, że należność dochodzona pozwem była przedmiotem postępowania egzekucyjnego w sprawie KM 744/01, wszczętego na podstawie Bankowego Tytułu Egzekucyjnego nr (...).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 stycznia 2000 r. pozwany E. M. zawarł z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę nr (...) o kredyt gotówkowy w kwocie 10.000 złotych. Kredyt był oprocentowany według zmiennej stopy procentowej, wynoszącej w dniu zawarcia umowy 23,50% w skali roku. Pozwany zgodnie z punktem 11 umowy był zobowiązany do spłaty kapitału kredytu wraz z odsetkami w równych ratach miesięcznych, w kwotach i terminach ustalonych w planie spłat, stanowiącym integralną część umowy kredytowej. W punktach 19 i 19a umowy określono warunki wypowiedzenia umowy przez bank. 1 i 2 ( w tym pozostawanie przez kredytobiorcę w zwłoce z zapłatą co najmniej dwóch rat kredytu oraz odsetek); natomiast w punkcie 23 umowy pozwany na podstawie art. 97 ust.2 prawa bankowego poddał się egzekucji do kwoty 15.000 zł w wypadku niedopełnienia warunków umowy.

(dowód – umowa kredytu z 19.01.2000r. k. akt 33-36)

W związku z tym, że pozwany nie regulował terminowo swoich zobowiązań wynikających z zawartej umowy Bank wypowiedział mu umowę i wezwał do spłaty zaległości, a następnie w dniu 12 września 2001r. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), zgodnie z którym należność obciążająca pozwanego na dzień wystawienia tytułu egzekucyjnego wynosiła łącznie 12.686,92 zł; w tym kapitał kredytu w wysokości 9.363,20 zł, oraz niespłacone odsetki umowne na okres od 27.06.2000r. do 31.08.2001r. w wysokości 3.323,72 zł.

Na podstawie powyższego tytułu egzekucyjnego Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Lubaniu prowadził postępowanie egzekucyjne w sprawie KM 744/01., które okazało się bezskuteczne. Postanowienie o umorzeniu egzekucji zapadło w dniu 02 listopada 2011 r.

(dowód – bankowy tytuł egzekucyjny z 12.09.2001r. k. akt 84; zajęcia wynagrodzenia za pracę w sprawie KM 744/01 k. akt 85-86; zajęcie wierzytelności w sprawie KM 744/01 k. akt 87; postanowienie komornika przy SR w Lubaniu z 02.11.2011r. w sprawie KM 744/01 o umorzeniu egzekucji k. akt 82-83)

W dniu 28 marca 2013 r. Bank (...) S.A. z siedzibą w W., reprezentowany przez pełnomocników W. M. i R. P. zawarł z e stroną powodową - – (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., reprezentowaną przez pełnomocnika członka zarządu P. C. umowę przelewu wierzytelności, której przedmiotem była również wierzytelność przysługująca bankowi przeciwko pozwanemu E. M..

W związku z nieskuteczną egzekucją Bank (...) S.A. w W. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 26 kwietnia 2011r. zbył przedmiotową wierzytelność na rzecz strony powodowej. Strona powodowa o fakcie przejęcia wierzytelności poinformowała pozwanego pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r. Zadłużenie pozwanego z tytułu przejętej wierzytelności wyniosło łącznie 35.952,71 zł, w tym – należność główna – 9.363,20 zł, odsetki umowne od kapitału kredytu naliczone przez (...) S.A. – 4.346,28 zł; odsetki karne naliczone przez (...) S.A. – 20.854,21 zł; koszty windykacyjne naliczone przez (...) S.A. – 415,25 zł oraz odsetki ustawowe naliczone przez stronę powodową od 28.03.2013r. – 973,77 zł.

(dowód – wyciąg z umowy przelewu wierzytelności z 28.03.2013r. k. akt 37-51; zawiadomienie o sprzedaży wierzytelności z wezwaniem do zapłaty z 11.04.2013r. k. akt 52-53;)

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie strony powodowej w niniejszej sprawie jest bezsporne, gdyż znajduje potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym.

Strona powodowa poprzez przedłożenie dowodów w postaci umowy kredytowej, zawartej przez pozwanego w dniu 19 stycznia 2000 r. oraz umowy przelewu wierzytelności z dnia 28 marca 2013 r., wykazała, że posiada wymagalne roszczenie przeciwko pozwanemu. Potwierdzeniem faktu wypowiedzenia pozwanemu umowy kredytu jest bankowy tytuł egzekucyjny, który został wystawiony zgodnie z przepisami prawa, na podstawie punktu 23 łączącej pozwanego ze zbywcą wierzytelności umowy kredytowej.

Tym samym zarzut pierwszy podniesiony przez pełnomocnika pozwanego – nieistnienia roszczenia należy uznać w świetle ustalonego w sprawie stanu faktycznego za chybiony.

Z kolei – zarzut przedawnienia roszczenia również nie znajduje potwierdzenia w ustalonym w sprawie stanie faktycznym.

Ogólna zasada wyrażona w art. 118 kc mówi, że jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi dziesięć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Doktryna i orzecznictwo ustaliły, że termin przedawnienia roszczeń banku wynikających z kredytu bankowego cechuje ten krótszy, trzyletni termin przedawnienia. Wynika to z faktu, że roszczenie banku dotyczące zwrotu kredytu bankowego wynika z prowadzonej przez bank działalności gospodarczej. Sytuacja taka dotyczy również sytuacji, gdy kredytobiorcą jest konsument. Początek biegu terminu przedawnienia określa art. 120 § 1 kc, zgodnie z którym bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 29.04.2009r. (II CSK 625/08) roszczenie jest wymagalne, gdy minął termin jego płatności.

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy należało uznać, że roszczenie w rozpatrywanej sprawie stało się wymagalne z dniem wypowiedzenia umowy przez bank, a najpóźniej w dniu wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego, czyli w dniu 12 września 2001r. Pozew tymczasem do (...) wpłynął w dniu 24 czerwca 2013 r.

Mimo powyższego jednak zarzutu przedawnienia roszczenia podnoszonego przez pełnomocnika pozwanego radcę prawnego H. K. nie można uznać za zasadny.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 123 § 1 kpc bieg przedawnienia przerywany jest przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju, albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia, ustalenia, zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia.

Bezsporna w sprawie okolicznością jest fakt, że zbywca wierzytelności poprzez wszczęcie egzekucji przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Lubaniu przedsiębrał czynności wymienione w powołanym przepisie kodeksu cywilnego. Czynności te zaś miały taki skutek, że nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia dochodzonego w przedmiotowej sprawie roszczenia. Postępowanie egzekucyjne zaś toczyło się przeciwko pozwanemu co najmniej do dnia jego umorzenia, czyli do 02 listopada 2011 r. Dopiero od chwili uprawomocnienia się powyższego orzeczenia zaczął biec termin przedawnienia roszczenia. Biorąc pod uwagę datę 02.11.2011r. trzyletni termin przedawnienia upłynąłby w dniu 02.11.2014r., a tymczasem pozew do (...) wpłynął w dniu 24 czerwca 2013 r., a więc ewidentnie przez upływem tego terminu.

Dlatego też, uznając powództwo za zasadne w całości, na podstawie art. 509 § 2 kc Sąd orzekł jak w punkcie pierwszym wyroku.

Orzeczenie o kosztach ma podstawę prawną w przepisie art. 98 kpc.

Strona powodowa w związku z wytoczeniem niniejszej sprawy poniosła koszty w wysokości – 64 zł tytułem ¼ opłaty sądowej ( stosownie do przepisu art. 28 i 19 ust.2 pkt.2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz kwotę 17 zł tytułem opłaty sądowej od udzielonego pełnomocnictwa.

Minimalna zaś stawka wynagrodzenia radcy prawnego w sprawie cywilnej, ustalona od wartości przedmiotu sporu, w niniejszej sprawie wynosi 1.200 zł.

Koszty te w łącznej kwocie 1.281 zł Sąd na podstawie art. 98 kpc zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej w punkcie drugim wyroku.