Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Lubaniu

UZASADNIENIE

.

W dniu 01.02.2013 r. do tutejszego Sądu wpłynął wniosek skazanego M. B. o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania z wyroków wydanych przez Sąd Rejonowy w Lubaniu w sprawach II K 235/12 i II K 559/11.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. B. został prawomocnie skazany między innymi wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 09.09.2011 r. w sprawie II K 559/11, za czyn z art. 279§1 kk, popełniony w dniu 10.07.2011 r., na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, którą następnie postanowieniem z 27.09.2012 r. zarządzono wykonać.

(dowód : wyrok – k. 20 , karta karna – k. 9)

Następnie wyrokiem z dnia 28.05.2012 r. w sprawie IIK 235/12 za czyny z art. 279 § 1 i z art. 278 § 1 k.k., popełnione w dniu 25.03.2012 r., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

(dowód : wyrok – k. 21 karta karna – k.9 )

Wyrokiem z dnia 18.07.2012 r. w sprawie II K 350/12, za czyn z art. 178a§1 kk, popełniony w dniu 29.04.2012 r., na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 3 lata.

(dowód : wyrok – k.22, karta karna – k. 9)

Nadto Sąd Rejonowy w Lubaniu w dniu 28.02.2008 r. w sprawie II K 5/08 wydał w stosunku do skazanego wyrok łączny obejmujący wszystkie jego uprzednie skazania.

(dowód : karta karna – k.10 )

Z informacji uzyskanych od Aresztu Śledczego w L. wynika, iż ocena zachowania skazanego jest przeciętna

(dowód: opinia – k. 11)

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Zgodnie z dyspozycji art. 569 § 1 k.p.k. wynika, iż wyrok łączny wydaje się, "jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby skazanej prawomocnie wyrokami różnych sądów". Warunki do orzeczenia kary łącznej określa z kolei art. 85 k.k. i zachodzą one wówczas, gdy "sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, choćby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu".

Jako że przy wydaniu wyroku sąd ma obowiązek brać pod uwagę wszystkie skazania, a nie tylko te, do których we wniosku odwołuje się wnioskodawca, Sąd Rejonowy rozważył, czy w przypadku pozostałych wyroków warunki do ich połączenia nie występują. Datą graniczną zaś tej analizy był prawomocny wyrok łączny z 28.02.2008 r. (II K 5/08), który swym zakresem obejmował wszystkie uprzednie skazania.

W realiach rozpoznawanej sprawy, zdaniem Sądu Rejonowego, wskazane wyżej warunki do wydania wyroku łącznego zachodziły w stosunku do wyroków opisanych w pkt 3 i 4 jego części wstępnej.

Jest niewątpliwym wszak, że w tych wypadkach skazany popełniał kolejne przestępstwo zanim zapadł wyrok skazujący za którekolwiek z tych przestępstw. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 18.07.2012 r. (II K 350/12) został uznany za winnego czynu popełnionego w dniu 29.04.2012 r. a więc przed datą wydania wyroku przez Sąd Rejonowy w Lubaniu w sprawie II K 235/12.

Pomimo jednak tej możliwości, Sąd nie zdecydował się na połączenie w/w wyroków.

Wprawdzie zgodnie z art. 89 § 1 k.k. Sąd – łącząc karę bezwzględną pozbawienia wolności z karą pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania miał możliwość orzeczenia kary łącznej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania to jednak z tej możliwości nie skorzystał. Nie ma bowiem żadnej gwarancji – mając na względzie przeszłość kryminalną skazanego - że w wyznaczonym okresie próby nie popełni on kolejnego przestępstwa. To założenie spowodowało, że Sąd nie połączył wyroków w sprawie II K 235/12 i II K 350/12.

Sąd mógł również w tym wypadku połączyć w/w wyroki i orzec karę bezwzględną (art. 89 § 2 k.k.). Z tej możliwości również nie skorzystał uznając, że najwłaściwszym rozwiązaniem będzie pozostawienie tych wyroków do odrębnego wykonania.

W pozostałym zakresie, wobec braków warunków formalnych do połączenia wyroków jednostkowych, Sąd postępowanie umorzył.

Orzeczenie o kosztach ustanowionego obrońcy z urzędu oparte zostało na podstawie przepisów wymienionych w pkt II części dyspozytywnej wyroku.

Natomiast w oparciu o treść art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od konieczności ponoszenia kosztów postępowania, a decyzja taka podyktowana była trudną jego sytuacją majątkową, związaną przede wszystkim z izolacją.