Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Lubaniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07.03.2019r.

Sąd Rejonowy w Lubaniu Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: S. S.

Protokolant: Anna Zubik-Dudzińska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Lubaniu: J. K.

po rozpoznaniu dnia 07.03.2019r. sprawy karnej

A. L. (1) c. M. i M. z domu P.

ur. (...) w N.

oskarżonej o to, że :

w okresie od daty bliżej nieustalonej, ale najpewniej w okresie dnia 30 lipca 2018 roku do dnia 5 sierpnia 2018 roku w P., woj. (...), znęcała się nad dwoma psami rasy mieszanej poprzez utrzymywanie ich w niewłaściwych warunkach bytowania,
w stanie rażącego zaniedbania i niechlujstwa, na łańcuchu, powodując ich zbędny ból
i cierpienie, bez dostępu do wody i jedzenia oraz podstawowej opieki medycznej, a także wystawiając zwierzęta na działanie warunków atmosferycznych oraz pasożytów, co zagrażało ich zdrowiu i życiu

tj. o czyn z art. 35 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1 a i 2 pkt 7, 17, 19 ustawy o ochronie zwierząt
z dnia 21 sierpnia 1997 r.

I.  uznaje oskarżoną A. L. (1) winną popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 35 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1 a i 2 pkt 7, 17, 19 ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 r. i za to na podstawie art. 35 ust. 1 i 1a wymierza jej kare 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk zawiesza wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności wobec A. L. (1) na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata,

III.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżoną A. L. (1) do informowania kuratora o przebiegu okresu próby,

IV.  na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 r. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez umieszczenie w Schronisku (...) w P. dwóch psów rasy mieszanej, należących do oskarżonej A. L. (1) odebranych decyzją Wójta Gminy L. z dnia 6 sierpnia 2018 roku,

V.  na podstawie art. 35 ust. 3a ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 r. orzeka wobec oskarżonej A. L. (1) środek karny w postaci zakazu posiadania wszelkich zwierząt na okres 15 (piętnastu) lat,

VI.  na podstawie art. 35 ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 r. zasądza od oskarżonej A. L. (1) na rzecz Schroniska (...) w P. nawiązkę w kwocie 3500 (trzech tysięcy pięćset) złotych, płatne po uprawomocnieniu się wyroku,

VII.  na podstawie art. 35 ust. 4c ustawy o ochronie zwierząt z dnia 21 sierpnia 1997 r. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodu rzeczowego w postaci łańcucha opisanego w wykazie dowodów rzeczowych Drz 259/18,

VIII.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty niniejszego postępowania, zaś na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o Opłatach w sprawach karnych wymierza jej opłatę w kwocie 180 (sto osiemdziesiąt) złotych.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2018 roku Dyżurny Komendy Powiatowej Policji w L. odebrał zgłoszenie o zaniedbanych psach znajdujących się na posesji A. L. (1) w miejscowości P.. Na miejsce skierowana patrol policji, który ujawnił tam dwa psy rasy mieszanej. Jeden z nich przypięty był do łańcucha nie miał jednak dostępu do wody i jedzenia. Drugi leżał na trawie, a na jego ciele były widoczne liczne skupiska kleszczy. Pies ten nie mógł poruszać się o własnych siłach. Właścicielki A. L. (1) nie było na posesji. Z uwagi na brak możliwości oddania psów do schroniska przekazano je pod opiekę R. W.. W dniu 6 sierpnia 2018 roku Wójt Gminy L. wydał decyzję o czasowym odebraniu psów należących do A. L. (1) i umieszczeniu ich w Schronisku (...) w P..

Dowód: protokół oględzin miejsca bytowania psów k. 52-59;

decyzja Wójta Gminy L. k. 28-30;

zdjęcia psów k. 1-7, 19-23, 111-112.

Po zbadaniu psów, weterynarz D. M. stwierdziła, iż na ciele okleszczonego psa znajdował się około 500 kleszczy zalegających głównie w zewnętrznych kanałach słuchowych, w przestrzeniach miedzy palcami, co uniemożliwiało mu chodzenie, a nadto na worku moszny, szyi oraz pysku. Wynik morfologii krwi wskazał, iż w ciele psa toczył się stan zapalny, zaś kondycja psa został określona 3 punktami w 9 punktowej skali B.. Drugi pies znajdował się w lepszej kondycji określonej 4 punktami we wskazanej skali.

Dowód: oświadczenie o stanie zdrowia psów k. 81.

A. L. (1) trzymając zwierzęta w niewłaściwych warunkach bytowych, w stanie ogólnego zaniedbania, wystawiając je na działanie warunków atmosferycznych oraz pasożytów, bez dostępu do stałego źródła wody i jedzenia oraz podstawowej opieki zdrowotnej, zadawała im w ten sposób ból i narażała je na cierpienie. W chwil obecnej A. L. (1) ma 74 lata i nie była dotychczas karana.

Dowód: protokół oględzin miejsca bytowania psów k. 52-59;

oświadczenie o stanie zdrowia psów k. 81;

zdjęcia psów k. 1-7, 19-23, 111-112;

karta karna k.65;

wyjaśnienia oskarżonej A. L. k. 43-46, 175.

Oskarżona A. L. (1) przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w akcie oskarżenia. W wyjaśnieniach potwierdziła okoliczności dokonania przestępstw, jednocześnie odwołała swoje wcześniejsze wyjaśnienia w zakresie nie przyznawania się do winy.

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonej nie budzą żadnych wątpliwości, tym bardziej, iż korelują one z zebranym materiałem dowodowym w sprawie, a w szczególności z protokołem oględzin miejsca bytowania psów, zdjęciami psów, oświadczeniem weterynarza o stanie zdrowia psów i decyzją Wójta Gminy L..

W tym stanie rzeczy brak było podstaw do kwestionowania sprawstwa oskarżonej.

Oskarżona złożyła również wniosek o skazanie jej w trybie art. 387 § 1 kpk i wymierzenie jej kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby, orzeczenia przepadków dwóch psów na rzecz Skarbu Państwa, orzeczenia zakazu posiadania wszelkiego rodzaju zwierząt na okres 15 lat, orzeczenia nawiązki w kwocie 3500 złotych na rzecz Schroniska w P., orzeczenia przepadku dowodu rzeczowego, zasądzenie kosztów postępowania i opłat. Przedmiotowy wniosek został zaakceptowany przez oskarżyciela publicznego.

Oskarżona został pouczona o treści art. 447 § 5 kpk i oświadczyła, iż pouczenie zrozumiała i podtrzymuje wniosek o dobrowolne poddanie się karze w zaproponowanej formie.

Mając na uwadze, iż okoliczności sprawy nie budziły żadnych wątpliwości, a zachowanie oskarżonej w pełni wyczerpało znamiona zarzucanego jej czynu, do popełnienia, którego się przyznała, a żadna z obecnych stron się temu nie przeciwstawiła, Sąd uznał, iż brak jest jakichkolwiek okoliczności, które przemawiałyby za nieuwzględnieniem przedmiotowego wniosku i wymierzenia proponowanej przez oskarżoną, jej obrońcę i Prokuraturę kary.

Nie można mieć wątpliwości, iż zachowanie oskarżonej wyczerpało znamiona czynu z art. 35 ust 1a ustawy o ochronie zwierząt. Trzymanie zwierząt w takich warunkach jak zostało to wyżej opisane i doprowadzenie do zakleszczenia na taką skale jednego z nich wyczerpuje znamiona znęcania się nad zwierzętami.

Wymierzając A. L. (1) na podstawie art. 35 ust. 1 i 1a ustawy o ochronie zwierząt karę 1 roku pozbawienia wolności Sąd miał na uwadze jego dotychczasowy charakter i sposób życia oskarżonej, jej uprzednią niekaralność, znaczny stopień społecznej szkodliwości zarzucanego jej czynu, przejawiający się w braku szacunku dla innych istot żywych, zadawanie im bólu i cierpień.

Sąd uznał jednak, iż z uwagi na wiek oskarżonej i jej dotychczasową niekaralność, czyn ten należy potraktować, jako incydentalny, a wobec niej istnieje pozytywna prognoza przyszłego zachowania. Dało to podstawę do zastosowania wobec oskarżonej art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk w oparciu, o które warunkowo zawieszono wykonanie orzeczonej kary na okres próby wynoszący 3 lata. Jednocześnie stosownie do art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązano ją do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby.

Na podstawie art. 35 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, dwóch psów należących do A. L. (1) i odebranych jej na mocy decyzji Wójta Gminy L., poprzez umieszczenie ich w Schronisku (...) w P..

Sąd orzekł wobec niej na podstawie art. 35 ust. 3a ustawy o ochronie zwierząt zakaz posiadania wszelkich zwierząt na okres 15 lat, uznając to za konieczne w świetle ujawnionych okoliczności niniejszej sprawy.

Stosownie do art. 35 ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt, Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Schroniska (...) w P. nawiązkę w kwocie 3500 złotych uznając, iż wysokość i dolegliwość uzmysłowi sprawczyni konieczność przestrzegania porządku prawnego i nie opłacalność zachowania z nim sprzecznego.

Na podstawie art. 35 ust. 4c ustawy o ochronie zwierząt Sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego na rzecz Skarbu Państwa poprzez jego zniszczenia w postaci łańcucha opisanego w wykazie dowodów rzeczowych Drz 259/18, jako służącego do popełnienia przestępstwa.

W ocenie Sądu tak wymierzona kara adekwatna jest do stopnia zawinienia oskarżonej i czynić będzie zadość społecznemu odczuciu sprawiedliwości. Oskarżona winna zrozumieć, iż każde zachowanie sprzeczne z prawem nie pozostanie bez właściwej sankcji prawnej.

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty niniejszego postępowania, zaś na podstawia art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych wymierzył jej opłatę w kwocie 180 złotych uznając, iż nie podstaw do zwolnienia jej od ich uiszczenia.